Zasady zwiększające bezpieczeństwo kobiet i młodych ludzi

Licealiści z XI LO im. Mikołaja Reja w Warszawie prezentują autorski projekt „Za Ciosem – Bądźmy Bezpieczne” w piastowskiej Szkole Podstawowej nr 3

W czwartek, 18 kwietnia, uczniowie klas 7–8 Szkoły Podstawowej nr 3 w Piastowie uczestniczyli w spotkaniach z przedstawicielami klas trzecich LO im. M. Reja z Warszawy, którzy realizują autorski projekt społeczny „Za Ciosem – Bądźmy Bezpieczne” w ramach ogólnopolskiej olimpiady „Zwolnieni z teorii”. – Jako grupa siedmiu chętnych do działania przyjaciół, uczęszczających do XI LO im. Mikołaja Reja w Warszawie oraz do I LO. w Chmurze, postanowiliśmy połączyć siły, aby stworzyć coś, co może mieć realny wpływ na nasze społeczeństwo. „Za Ciosem – Bądźmy Bezpieczne” to projekt, który realizujemy w ramach Olimpiady „Zwolnieni z Teorii“. Młodzież uczestnicząca w tej olimpiadzie ma możliwość samodzielnego wyboru tematyki projektu.

Bezpieczeństwo wśród kobiet i młodych ludzi

Celem projektu jest zwiększenie poczucia bezpieczeństwa wśród nastolatek i młodych kobiet. Licealistom udało się zorganizować, przy współpracy z Fighters Fitness, Bielańskim Ośrodkiem Kultury i fundacją Feminoteka, warsztaty samoobrony dla uczennic klas licealnych i dorosłych, odwiedzają też szkoły z prezentacją przeznaczoną dla uczniów klas 7 i 8, promującą zasady zwiększające bezpieczeństwo młodych ludzi. Podczas tych spotkań uczniowie mogą usłyszeć, m.in. o tym, jak ograniczyć ryzyko znalezienia się w niebezpiecznej sytuacji (pora, miejsce, otoczenie, korzystanie ze słuchawek), jak używać głosu w sytuacji trudnej, jak reagować na zaczepki, z jakich funkcji w telefonie korzystać, by mieć poczucie bezpieczeństwa i móc szybko uzyskać wsparcie, o międzynarodowym znaku pomocy. Na koniec każdego ze spotkań jest czas na pytania.

Zwolnieni z Teorii

Przy okazji wizyty w SP nr 3 w Piastowie, o projekcie porozmawiałem z jego uczestnikami – Magdaleną Olszak i Duszanem Roszkowskim. Zaczęliśmy od Olimpiady „Zwolnieni z Teorii“.

– W ramach olimpiady dobieramy się w grupy znajomych, osób, z którymi chcemy działać w projekcie. Wybieramy problem, który naszym zdaniem najbardziej dotyka społeczeństwo, który chcemy poruszyć i rozwiązać, i podejmujemy działania, aby ten problem jak najbardziej zniwelować, pomóc tym, których on najbardziej dotyka. Naszym wyborem stało się bezpieczeństwa kobiet.

Zespół

– Najpierw pojawił się pomysł na temat, potem dobór osób, z którymi chcieliśmy współpracować. Sam projekt zajmuje dużo czasu, stąd osoba zgłaszająca się musi się liczyć ze sporymi wyrzeczeniami. Trzeba brać pod uwagę, że odpowiednie przygotowania, plan działania, zawieranie umów – są czasochłonne i mogą kolidować z naszym życiem prywatnym czy nauką w liceum. Decyzja powinna być świadoma. Grupę zebraliśmy w październiku, realne działania podjęliśmy w grudniu.

Etap pierwszy

Pierwszy etap projektu to inicjacja, czyli poszukiwanie dowodów na istnienie problemu. – Zidentyfikowaliśmy problem niskiego poczucia bezpieczeństwa wśród kobiet. Należało teraz udowodnić jego istnienie. Dokonaliśmy tego przeprowadzając ankietę wśród naszych rówieśniczek, w liceum oraz wśród znajomych, prosząc ich jednocześnie o dalsze „puszczenie jej w świat”. Pytania układaliśmy sami. Najwięcej uczestników było wśród młodzieży licealnej, ale odpowiadały też osoby dorosłe. Byliśmy świadomi istnienia problemu, ale wyniki ankiety zaskoczyły nas jego skalą. Większość ankietowanych odpowiedziała, że ten problem dotknął je w mniejszym lub większym stopniu. Przykładowo, 84% osób ankietowanych doświadczyło dyskomfortu spowodowanego zachowaniem płci przeciwnej.

Wdrażanie zaplanowanych działań

Następnym krokiem było skrupulatne opracowanie planu działania, obejmujące m.in. określenie klarownych celów i przydzielenie konkretnych ról w zespole.

– Jednym z naszych celów było zorganizowanie darmowych zajęć z samoobrony dla kobiet, dzięki którym poczują się one bezpieczniej i pewniej siebie. Zaczęliśmy poszukiwania firmy, która poprowadziłaby takie zajęcia. Nawiązaliśmy współpracę z firmami, starając się uzyskać sponsorów, którzy opłaciliby instruktorów. Link do zapisów umieściliśmy na naszych social – mediach, pojawił się też na stronie ośrodka kultury, gdzie zajęcia się odbyły. Myśleliśmy, że przyjdą głównie licealiści, a więcej było dorosłych kobiet. Podczas zajęć uczulano, jak ważne jest używanie głosu czy ufanie własnej intuicji. Pokazywano też praktyczne ćwiczenia, m.in. jak uwolnić się z uchwytu, jak uderzyć, żeby mieć czas na ucieczkę…

Edukacja młodych ludzi

– Innym elementem naszego planu działania jest edukacja młodych osób na temat sposobów reagowania w sytuacjach niebezpiecznych. Chcemy osiągnąć to poprzez organizację warsztatów teoretycznych w szkołach, dla klas 7–8. Np. dziś jesteśmy w Piastowie, jutro jedziemy do Komorowa.

Media społecznościowe

– Działamy też w mediach społecznościowych. Treści, które publikujemy, mają na celu zwiększenie świadomości ludzi na temat istniejącego problemu, a także edukację dotyczącą środków obrony osobistej i zachowań w sytuacjach niebezpiecznych lub niekomfortowych. Na Instagramie: @zacioosem, udało nam się uzyskać zasięg 25 000 wyświetleń.

Doświadczenie

– Przy okazji możemy się też nauczyć dużo praktycznej wiedzy, która przyda się w przyszłości. Nie byliśmy świadomi, że jest dużo firm czy osób, które chętnie wspomogą takie działania jak nasze. Okazało się, że nawiązywanie współpracy wcale nie jest takie trudne. To bardzo dobre doświadczenie i polecamy każdemu.

Rozmawiał: Wojciech Grzesik

MS 4/2024, 25 kwietnia 2024